Kåʹlläkk suâl

Laaddâmnalla:
ns kålläkk suâl.pdf
Printte leʹbe ruõkk teâttmašiinan

Äʹrbbvuõđlâž maiʹnnsest aanarõšǩiõlle šiõttõõllâm Raija Lehtola
Tâʹvvsääʹmǩiõʹlle joorglâttam: Ilmari Mattus

Koččmõõžž:
Mäʹhtt Kåll-Äkk-suõllu aalda feʹrttai jeäʹlsted?
Mŋndiõtt kueʹrmm õõlǥi kaarrâd piârast ǩidd?
Maid vuäitt kaunnâd, jõs käunn tool kuâʹsttjemsââʹj?

Tiettiǩ-a:
Måtâm vuämm leeuʹd mieʹldd Suõʹnnjel siijd aalda orraâi Ââlgažjäuʹrrpäʹhtt, Aanaar Kåll-Äkk da måtam pââʹss väärr Muurmansk Imandrajääʹur aalda lieʹjje tuuʹl vueʹbbež, keäk reidlõʹtte jieʹnninez, kååʹtt suttâmvuõđast suõppi suännaid ǩeäʹdǩǩen.
Måtam kaʹlddi mieʹldd kåʹll ij mearkkčõõv mineraal peʹce tõt puäđči leʹbe-avi nuõrttsääʹmǩiõl sääʹnest “kool”(kulo) leʹbe “kollʼjed” (kulluđ, aanr. kuulua,läädd.)

© Raija Lehtola